49 wereldbeker zeges, 4 keer wereldkampioen sprint en sinds 2007 nog altijd wereldrecordhouder op de 500 meter. Dan heb je een palmares waar heel veel schaatsers vol jaloezie naar kijken. Je zou daarmee zomaar de beste ooit kunnen zijn.
In 1996 maakte Jeremy Wotherspoon zijn debuut op het hoogste schaatsniveau. Hij blonk met name uit op de 500 meter maar ook op de 1000 meter deed hij in de top mee. Met zijn fabelachtige techniek en souplesse was hij jarenlang ongenaakbaar op de kortste officiële schaatsafstand.
Wotherspoon woonde en trainde in Calgary waar hij de beschikking had over het snelste ijs. Hierdoor had hij de optimale omstandigheden om zijn suprematie te waarborgen.
Een smetje op zijn erelijst is het ontbreken van een Olympische titel. In Nagano (1998) won hij nog zilver op “zijn” 500 meter maar in de drie Olympiades daarna zat het hem niet mee.
In Salt Lake City 2002 maakte hij na 6 passen een buikschuiver, einde oefening dus. Turijn 2006 vervolgens leverde ook een valpartij op.
In zijn thuisland kwam hij in 2010 wel tot een resultaat maar een negende plaats is ver beneden zijn verwachtte niveau. Een valpartij en daardoor opgelopen blessure eerder in het seizoen was hier debet aan.
Aan het eind van seizoen 2009-2010 hing Jeremy Wotherspoon zijn wedstrijdschaatsen aan de wilgen en trad hij, best verassend, in dienst als coach aan de Kia schaatsacademie in Inzell. Hij verhuisde met zijn gezin naar Zuid Duitsland en ging zijn passie overbrengen op de daar trainende toppers. Voor mij was het een vreemd beeld, een man van wie je denkt dat zijn carrière nog niet klaar is als coach op de baan zien staan.
Dat vond hij blijkbaar zelf ook, op 4 juni 2013 kondigde hij zijn rentree aan. Sinds hij gestopt was bekroop hem nog iedere dag het gevoel dat hij niet klaar was. En als het nog één keer kan is het nu.
De coachjas ging uit, het trainingspak weer aan en Jeremy Wotherspoon jaagt nog één keer zijn olympische droom na.
De Canadese trials waren gelijk met die in Nederland en hij heeft met een 3-de plaats in de eerste race nog hoop mogen koesteren. Over twee races vond hij zichzelf ”pas” terug op de 6-de plaats. Niet genoeg voor plaatsing.
Gefaald heeft hij echter niet. Als je alles op alles zet kun je hooguit je doelstelling niet halen. Dat is geen falen.
http://www.kolkmanzijdewind.nl
Bron: Kolkman Zijdewind