Merijn, Esther, Jennifer & Joep winnen beste publieke inzendingprijs

Een brug in drie bogen, die optisch de dijkvakken in een vloeiende lijn verbinden. Dit ontwerp van architect Rein Hofstra is zondagmiddag door een vakjury gekozen tot beste inzending van de ontwerpprijs De Verbinding. Met als insteek om de twee gescheiden delen van de Westfriese Omringdijk bij Schagen met elkaar te herenigen.
Het gat in de dijk tussen Schagen en Schagerbrug was ooit een gevolg van de aanleg van de provincialeweg N248 en het kanaal Stolpen-Kolhorn vanaf 1933. Het kanaal werd in 1936 geopend.
Winnaar van de publieksprijsvraag werd de brug van Ben de Croock.
Een speciale aanmoedigingsprijs was er voor de brug van studenten ’Toegang tot Kunst’. De vakjury was verrast en gefascineerd door de hoogwaardige kwaliteit en de creativiteit van de publieksontwerpen. Van het publiek koos ruim tweederde voor de inzending van de vier leerlingen van Toegang tot Kunst van Denise Braam. Het ontwerp van de studenten Esther Bobeldijk, Jennifer Duursma, Joep de Jong en Marijn Baars blonk uit door jeugdige inventiviteit, vrolijkheid en creativiteit.
Het feit dat jongeren zich op zo’n serieuze manier met hun omgeving bezighouden speelde een doorslaggevende rol. Inhoudelijk waardeerde het publiek het ontwerp van de brug omdat deze brug het zicht op het landschap niet ontneemt. Op de tweede plaats koos het publiek met 9 % van de stemmen voor de vlotbrug van Gerard van Nes, wegens de goede inpassing in het Noord-Hollandse landschap.
 
Het ontwerp van Rein Hofstra werd als beste ontwerp tussen de ontwerpen van de andere professionele inzenders Jenske Dijkhuis, Ellen Holleman en Harald Schole,  Lody Trap en het architecten/ruimtelijkontwerpersduo Karel de Boer en Stephan Schagen gekozen. Het juryrapport: ’Zowel het respect voor de cultuurhistorie als de technische functionaliteit maken dit ontwerp tot uiteindelijke winnaar. De jury is enthousiast over de strakke coupures in de dijk. Juist dit aspect van zijn ontwerp maakt gebruikers en voorbijgangers bewust van de geschiedenis; het maakt zichtbaar dat het hier om een kunstmatige bres gaat die nu onderdeel vormt van een voormalig stuk dijk. Dat dit ten koste gaat van een zekere innovatie en creativiteit in het ontwerp doet geen afbreuk aan de kracht van het voorstel’’.
Als tweede ontwerp werd vooral vanwege het creatief ogende en technisch uitermate geraffineerde uiterlijk en daarmee toch zeer sympathieke ontwerp, dat van Ellen Holleman geselecteerd. Haar ontwerp met een duurzaam pontje biedt bovendien een kostenbesparend alternatief. Beide ontwerpen, dat van Hofstra en Holleman, zullen op financiële en functionele haalbaarheid worden onderzocht.