Column: topsportklimaat
ingevoerd op 25-12-2012
Column van Ambro van Straten
Als ik hier in Nederland eens op een doordeweekse dag aan het trainen was had ik vaak een onbestemd gevoel. Net alsof ik aangekeken werd met het idee van: ga toch aan het werk joh!
Nu zijn de keren dat ik overdag kon trainen op een doordeweekse dag zeer beperkt en de laatste drie jaar minimaal. Heel vaak heb ik dat gevoel dus ook niet gehad. Maar stel nu dat ik de keuze gemaakt zou hebben om te proberen topsporter te worden. Als ik dan ook nog eens talent gehad zou hebben, had ik wellicht dagelijks moeten trainen. Met alle mentale gevolgen van dien.
Mijn vakantie vier ik graag in Oostenrijk en nog meer specifiek in Ramsau am Dachstein. Niet alleen woont een vriend van me daar en ken ik de prachtige omgeving inmiddels behoorlijk goed. Het is bovendien een sportdorp bij uitstek. Met name de Noorse disciplines als langlaufen, schansspringen en een combinatie van die twee zijn daar het hele jaar door goed te trainen. Dat springen laat ik graag aan de echte waaghalsen over, verder ben ik in voor heel veel trainingsvormen.
Het mooie is dat als we daar trainen het niet uit maakt op welk tijdstip dat gebeurt. Altijd wordt er vriendelijke en aanmoedigend gegroet door bijna iedereen die je tegenkomt. Sporten wordt zo een stuk meer ontspannen.
Afgelopen week werd door NOC & NSF een verdeling van de geldelijke steun aan diverse sportbonden bekent gemaakt. NOC & NSF heeft besloten Nederland zo hoog mogelijk op de internationale medaille ladder te krijgen. Om dat te realiseren zijn keuzes noodzakelijk. Daar waar kansen liggen komt meer steun om de kansen om te zetten in resultaten. Daar waar de kans op succes klein of wellicht helemaal niet aanwezig is gaat de geldkraan dicht. Een echte topsportbenadering dus.
Direct komt er commentaar op de nieuwe verdeling. Uiteraard vinden de bonden die gekort worden dat onterecht. Maar is het niet zo dat ze al jaren geld krijgen en daar niet het gewenste resultaat mee boeken?
Nu wordt het tijd dat de ware topsporters in de kleine sporten op staan en laten zien dat zij met minimale steun zichzelf omhoog kunnen werken. Echt talent zal zich wel redden en die zullen vast ook wel opgepikt worden.
Laten wij dan in ieder geval zorgen dat ze zich tijdens hun trainingen prettig voelen. Vriendelijk groeten en eventueel aanmoedigen kost niets tenslotte.
Als ik hier in Nederland eens op een doordeweekse dag aan het trainen was had ik vaak een onbestemd gevoel. Net alsof ik aangekeken werd met het idee van: ga toch aan het werk joh!
Nu zijn de keren dat ik overdag kon trainen op een doordeweekse dag zeer beperkt en de laatste drie jaar minimaal. Heel vaak heb ik dat gevoel dus ook niet gehad. Maar stel nu dat ik de keuze gemaakt zou hebben om te proberen topsporter te worden. Als ik dan ook nog eens talent gehad zou hebben, had ik wellicht dagelijks moeten trainen. Met alle mentale gevolgen van dien.
Mijn vakantie vier ik graag in Oostenrijk en nog meer specifiek in Ramsau am Dachstein. Niet alleen woont een vriend van me daar en ken ik de prachtige omgeving inmiddels behoorlijk goed. Het is bovendien een sportdorp bij uitstek. Met name de Noorse disciplines als langlaufen, schansspringen en een combinatie van die twee zijn daar het hele jaar door goed te trainen. Dat springen laat ik graag aan de echte waaghalsen over, verder ben ik in voor heel veel trainingsvormen.
Het mooie is dat als we daar trainen het niet uit maakt op welk tijdstip dat gebeurt. Altijd wordt er vriendelijke en aanmoedigend gegroet door bijna iedereen die je tegenkomt. Sporten wordt zo een stuk meer ontspannen.
Afgelopen week werd door NOC & NSF een verdeling van de geldelijke steun aan diverse sportbonden bekent gemaakt. NOC & NSF heeft besloten Nederland zo hoog mogelijk op de internationale medaille ladder te krijgen. Om dat te realiseren zijn keuzes noodzakelijk. Daar waar kansen liggen komt meer steun om de kansen om te zetten in resultaten. Daar waar de kans op succes klein of wellicht helemaal niet aanwezig is gaat de geldkraan dicht. Een echte topsportbenadering dus.
Direct komt er commentaar op de nieuwe verdeling. Uiteraard vinden de bonden die gekort worden dat onterecht. Maar is het niet zo dat ze al jaren geld krijgen en daar niet het gewenste resultaat mee boeken?
Nu wordt het tijd dat de ware topsporters in de kleine sporten op staan en laten zien dat zij met minimale steun zichzelf omhoog kunnen werken. Echt talent zal zich wel redden en die zullen vast ook wel opgepikt worden.
Laten wij dan in ieder geval zorgen dat ze zich tijdens hun trainingen prettig voelen. Vriendelijk groeten en eventueel aanmoedigen kost niets tenslotte.
